Ars Longa Vita Brevis

This is a page intended to exhibit some of my thoughts, my drawings and my view of life. It is not a selected work, it is a process, so you will mature with me along the way.

Αυτή η σελίδα προορίζεται να παρουσιάσει μερικές από τις σκέψεις μου, κάποια από τα σχέδιά μου και την οπτική γωνία που βλέπω τη ζωή. Δεν είναι επιλεγμένη δουλειά μου, είναι μια προοδευτική διαδικασία, έτσι που και εσείς θα ωριμάζετε μαζί μου στην πορεία
______________________________________________
______________________________________________
______________________________________________

Ένα μπουκάλι ρούμι



Ένα μπουκάλι ρούμι, απ' αυτά τα σκούρα τα φτηνά, που καίνε το λαιμό και τα συκώτια! Αυτή νομίζω αυτή είναι η λύση σε πολλά ζητήματα, άλλωστε είναι ένας πιο φτηνός τρόπος να ξεφεύγει κανείς (έχετε δει τώρα τελευταία τις τιμές των εισιτηρίων;) καμία σχέση με την αφρόκρεμα των κοκτέιλ και των φανταχτερών στολισμένων ποτηριών με τα πολύχρωμα σιρόπια τους.
Εδώ μιλάμε για deep down real hard stuff, αντρίκια πράματα. Που να τρέχεις τώρα σε ψυχολόγους, να συζητάς για την παιδική σου ηλικία (ακόμα δεν ξεπεράσανε το Φρουδικό σύστημα που φέρνει μια ιδέα κοκαίνης στην ερμηνεία του) και να σου πιάνουν και τον κώλο σε κάθε επίσκεψη, να βγαίνεις πιο προβληματισμένος από κάθε συνεδρίαση και αμα πας σε άλλον για δεύτερη ψυχοκάθαρση μπορεί να βρείς και τον πρώτο σου ψυχολόγο εκεί να λέει τα δικά του. Θα πιώ λίγο μαυροζούμι ακόμα καλύτερα...
Που να μαζεύεις τώρα την παρέα να πάτε για μπύρες, φουσκώνουν κιόλας, πάς και κάθε τρεις και λίγο τουαλέτα, πάθαν τα νεφρά σου ένα πράμα, άστο σου λέω. Ή να πάτε μπαρότσαρκα, που να βρεις πάρκινγκ μετά από ώρες, τάχα μου να χτυπήσεις κανένα γκομενάκι να ξελαμπικάρεις, να ανέβεις έτσι ρε παιδί μου λίγο, να νιώσεις ότι μετράς. Διαδικασία ολόκληρη.
Θα πιω λίγο ρούμι ακόμη καλύτερα, θα τα δω όλα διαφορετικά, είμαι σίγουρος.
Έλεγα να το ρίξω τώρα τελευταία στη θρησκεία να βρω το θεό που κάπου τον έχασα στη διαδρομή της αμφισβήτησης και ξεχάστηκα με όλες τις μαλακίες που έμπλεξα αλλά είμαι λιγάκι αδύναμος σαν χαρακτήρας και νευριάζω εύκολα βλέποντας όλα τα σκάνδαλα των ευγενών εκπροσώπων του Θεού -Μόνος του δε Μιλάει μας λένε ή τους τα Λέει στο αυτί;;- και δεν το βλέπω και πολύ ώριμο να κρεμαστώ από εκεί, είναι ψηλά ο ουρανός και θα χτυπήσω άμα πέσω.
Θα πιω λίγο ρούμι ακόμη καλύτερα, θα τα δω όλα διαφορετικά, είμαι σίγουρος.
Έλεγα να έβαζα σε εφαρμογή τη φιλοσοφία που διάβαζα σχολείο να πολεμήσω μόνος μου τα συμπλέγματα που δημιουργώ και μου δημιουργούν οι ασυνείδητοι, να λύσω τα υπαρξιακά μου και τα κοινωνικά μου ζητήματα, αλλά να, ξέρεις, παίζει μια καλή ταινία στο σινεμά, στην τηλεόραση, βαριέμαι κιόλας, που να σκέφτεσαι...
Θα πιω λίγο ρούμι ακόμη καλύτερα, θα τα δω όλα διαφορετικά, είμαι σίγουρος, ή θα ευθυμήσω ή θα κλαίω και θα στρώσω στο τέλος.

ή που θα γίνω αλκοολικός, και κατεστραμένος και τελικά θα έχω πιο πολλά προβλήματα από ότι πριν.

Κείμενο: Χρίστος Κουτσοτάσιος
Φωτογραφία: Τη βρήκα στο διαδίκτυο

No comments: