Having not the throatlatches of time
for something great
and the soldiers of my senses marching straight no more
i laugh
since i still breath i am victorious
Μην έχοντας τα χαλινάρια του χρόνου
για κάτι σπουδαίο
και οι στρατιώτες των αισθήσεών μου δεν παρελαυνουν πια ευθεία
μα μεθυσμένοι στέκονται στις ακτίνες
γελάω
και αφού αναπνέω είμαι ακόμα νικητής
Writer/ κείμενο: Χρίστος Κουτσοτάσιος
No comments:
Post a Comment