Ars Longa Vita Brevis

This is a page intended to exhibit some of my thoughts, my drawings and my view of life. It is not a selected work, it is a process, so you will mature with me along the way.

Αυτή η σελίδα προορίζεται να παρουσιάσει μερικές από τις σκέψεις μου, κάποια από τα σχέδιά μου και την οπτική γωνία που βλέπω τη ζωή. Δεν είναι επιλεγμένη δουλειά μου, είναι μια προοδευτική διαδικασία, έτσι που και εσείς θα ωριμάζετε μαζί μου στην πορεία
______________________________________________
______________________________________________
______________________________________________

Νεοελληνικές διακοπές.



Αυτή τη γυφτιά του νεοέλληνα δε τη μπορώ ρε ξάδερφε με τίποτα.
Να πηγαίνει διακοπές κάπου και να μην τον νοιάζει που του πιάνουν τα οπίσθια με τα δυό τους χέρια όλοι-από την αρχή με τον ταξιδιωτικό πράκτορα, μέχρι τον τελευταίο εστιάτορα που θα κάτσει να φάει κεφτεδάκια "που η μαμά του τα κάνει καλύτερα".
Το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει στη γυναίκα του, στα παιδιά του, αλλά θα κάνει και ένα καυγά στο γιατρό που του πήρε πολλά για την επίσκεψη στο παιδί του που έπαθε ωτίτιτδα ή στο σύντροφό του που του/ της τσίμπησε σφήκα τα θωπευμένα κωλαράκια που λέγαμε ή στον ντόπιο μικροπαραγωγό ντομάτας.
Όχι, δε μας νοιάζουν ρε αυτά- εμείς ήρθαμε για διακοπές.
Και θα φάμε και θα πιούμε και θα γίνουμε οδηγοί φόρμουλα 1 με το νοικιασμένο κουβαδάκι μας στο δρόμο που είναι και άγνωστος και γεμάτος στροφές και γεμάτος από άλλους οδηγούς της φόρμουλα.
Ίσωμα ρε φίλε, χαλάρωσε!
Ξυπνήστε και μάθετε να τα λέτε, να τα χώνετε, να διαμαρτύρεστε εκεί που πρέπει (και σας παίρνει όταν σας εκμεταλλεύονται).
ΜΗΝ, λέω ΜΗΝ το παίζετε έξυπνος με τη θέση σταύθμευσης στη γειτονιά της γιαγιάς σας σε μένα που μου κλείνεις την πόρτα του σπιτιού μου με το κουβαδάκι σου ή το τζηπ που το έφερες στο χωριό να ξεμουδιάσει. Ούτε στον άλλον που ζει εδώ τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες το χρόνο και το καλοκαίρι γουστάρει να περάσει λίγο δυνατά με μουσική το βράδυ με τους φίλους του, γιατί αυτός τρώει εσένα στη μάπα και όχι εσύ αυτόν, φίλε νεοέλληνα τουρίστα.
ΜΗΝ πουλάτε μούρη στο χωριό σας νομίζοντας ότι αλλάξατε ράτσα και ανεβήκατε κοινωνική τάξη και άλλη διάσταση επειδή ζείτε σε μια πόλη. Τα ίδια σκατά είστε και σεις εκεί, δεν ήρθατε από το Τόκυο, έτσι;;
Δεν κάνει καλό.
Εξερευνήστε την υπέροχη Ελλάδα μας, βρείτε ακόμα παρθένα μέρη μα προσπαθείστε να μη τα κάνετε κι αυτά τα ίδια χάλια με τα υπόλοιπα, ε;
Άντε, και το χειμώνα θα δείχνετε στον υπολογιστή σας φωτογραφίες στα άλλα ζευγαράκια ότι πήγατε στο τάδε μέρος και δεν πειράζει που πληρώσατε μια περιουσία γιατί είχε κάτι κοψίδια άλλο πράμα!

Κείμενο: Χρίστος Κουτσοτάσιος
Φωτογραφία: Χρίστος Κουτσοτάσιος

2 comments:

Anonymous said...

Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες,
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες
Θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος,
μ' αρέσει στα κρυφά (κι) ο Μητροπάνος

Καίω τα δέντρα, χτίζω μεζονέτες,
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Σ' ένα κλουβί-γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο, βουβό, ταξίμι

Φάκα Αντίντας μου 'πιασε τη φτέρνα
μπερδεύω το τζουκ-μποξ με τη λατέρνα
Πάνω απ' του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα μ' έχει κατουρήσει

(Έλληνας-Νεοέλληνας)

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
Στα Σάλωνα δεν σφάζουνε αρνιά,
δεν πάει το παπάκι στη ποταμιά
Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή
χαϊδεύει δώρο-συσκευή
σ' ένα τηλεπαιγνίδι πουλημένο
Πουλάκι ξένο, πουλί χαμένο
μου τρώει τα σπλάχνα, δε βγάζω άχνα

Anonymous said...

Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες,
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες
Θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος,
μ' αρέσει στα κρυφά (κι) ο Μητροπάνος

Καίω τα δέντρα, χτίζω μεζονέτες,
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Σ' ένα κλουβί-γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο, βουβό, ταξίμι

Φάκα Αντίντας μου 'πιασε τη φτέρνα
μπερδεύω το τζουκ-μποξ με τη λατέρνα
Πάνω απ' του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα μ' έχει κατουρήσει

(Έλληνας-Νεοέλληνας)

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
Στα Σάλωνα δεν σφάζουνε αρνιά,
δεν πάει το παπάκι στη ποταμιά
Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή
χαϊδεύει δώρο-συσκευή
σ' ένα τηλεπαιγνίδι πουλημένο
Πουλάκι ξένο, πουλί χαμένο
μου τρώει τα σπλάχνα, δε βγάζω άχνα