Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες που έλεγε συχνά παλιότερα και ένας σοφός.
Δύσκολοι καιροί για όνειρα και ιδεολογίες, τη στιγμή που μια λαίλαπα μαίνεται γύρω μας, με τις σταθερές να κινούνται όλο και πιό γρήγορα σε διαρκώς ελαχιστοποιούμενο χώρο. Κάποιοι από μας θα πάθουν ασφυξία σε λίγο, δε μπορούν να ζήσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Μα ο άνθρωπος είναι ζώο που συνηθίζει έλεγε ο Αριστοτέλης και συνηθίζει και σε αυτός, πετσοκόβοντας την ψυχή και το πνεύμα του, βάζει παρωπίδες και μεγαλώνει έτσι. Βαφτίζει "επιβίωση" το 12ωρο δουλειάς και τα ελάχιστα ωφέλη- όχι μόνο χρηματικά, που απολαμβάνει.
Τελικά καταλήγει κανείς σε μια αρχική μορφή της οικογένειας της Κίνας με την υπέροχη καπιταλιστική κομμούνα της, να ζει με τους γονεις του, ή έστω να παίρνει και από αυτούς στήριξη, αφού τα δικά του χρήματα δε φτάνουν. Ταυτόχρονα όμως θέλει να βγαίνει έξω, θέλει να περνάει ώρα στον υπολογιστή του και ονειρεύεται-ναι ονειρεύεται. Την καλύτερη μάρκα, την πιο ωραία γκόμενα με την αμερικανικη θυληκοτητα, ενα καλυτερο αμαξι.
Δουλεύουμε και ονειρευόμαστε, αλλα τι;
Μια δυστυχισμένη εκδοχή ενός πολύχρωμου καμβά όπου μας λένε τι θέλουμε να έχουμε.
Καλημέρα και σε σας λοιπόν μικροί μου πρίγκηπες.
Κείμενο: Χρίστος Κουτσοτάσιος
Εικόνα: απο το βιβλίο ο μικρός πρίγκηπας. του Σαιντ Εξυπερύ
No comments:
Post a Comment